12 maja 2019 r. odbyły się uroczystości 75 rocznicy obrony radiostacji w gajówce Udrzyn (k. Poręby), położonej na terenie administracyjnym należącym do Gminy Brok.
Patronat nad wydarzeniem objął Wójt Gminy Brańszczyk p. Wiesław Przybylski. Jednym ze współorganizatorów uroczystości był. Burmistrz Gminy Brok p. Marek Młyński. Gminę Brok reprezentował również Przewodniczący Rady Gminy p. Sylwester Runo. Na uroczystość licznie przybyli zaproszeni goście: przedstawiciele Starostwa Powiatu Ostrowskiego, Nadleśnictwa Wyszków i Nadleśnictwa Ostrów Mazowiecka, przedstawiciele Związku Piłsudczyków okręgu Nadbużańskiego w Wyszkowie, przedstawiciele Związku Piłsudczyków w Ostrowi Mazowieckiej, przedstawiciele Podlaskiego Kurkowego Bractwa Strzeleckiego, Dyrektorzy Szkół ze sztandarami, Sołtysi, Sztandar Rycerzy Kolumba oraz mieszkańcy Udrzyna i okolic. Wśród zaproszonych gości przybyli również członkowie rodzin Obrońców Radiostacji: p. Elżbieta Frankowska, córka radiotelegrafisty mat. "Fali" oraz rodzina plut. Jana Janickiego ps. „Leszko”.
Uroczystość rozpoczęła się przemówieniami okolicznościowymi oraz przedstawieniem przez
p. Jacentego Frankowskiego opisu wydarzeń związanych z atakiem niemieckim na radiostację AK. Następnie po wspólnym odśpiewaniu hymnu narodowego odprawiona została polowa msza święta, po której odbyło się składanie kwiatów przy pomniku poległych w obronie radiostacji.
W dalszej kolejności po oficjalnych obchodach można było zobaczyć pokaz radiowej łączności krótkofalowej, jak również można było podziwiać prywatną kolekcję odznaczeń Polaków „ Chwała i Męstwo” udostępnioną przez p. Pawła Różańskiego oraz wystawę prywatnych zdjęć.
Rys historyczny obrony radiostacji w Udrzynie:
5 kwietnia 1944 roku specjalna 612 kompania Wehrmachtu zaatakowała zainstalowaną w gajówce w Udrzynie radiostację III bat. 13. pp AK. Utworzony w warunkach wojennej konspiracji pułk nawiązywał do tradycji utworzonego w 1919 roku 13. pułku piechoty, powstałego z przemianowania krakowskiego 8. pp. W czasie okupacji niemieckiej na obszarze Puszczy Białej w ramach przygotowań do akcji „Burza” w 1944 roku zorganizowano 13. pułk piechoty AK, który tworzyły lokalne jednostki konspiracji wojskowej. Oddziały partyzanckie działające w obwodzie AK „Opocznik” Ostrów Maz. w strukturze pułkowej utworzyły III batalion. Stała łączność z Londynem utrzymywana była za pośrednictwem radiostacji obsługiwanej przez: plut. Jana Janickiego „Leszko” i mat. Bronisława Frankowskiego „Falę”. W dn. 4 kwietnia 1944 roku radiostacja zainstalowana była w dworze Jastrzębskich w Udrzynie. W skład osłony wchodzili: dowódca plut. Bonifacy Sępkowski „Promil”, strz. Zbigniew Jarosiński „Puszczyk”, strz. Ireneusz Małaszek „Jeżyk”, strz. Wincenty Puścian „Wierzba” i strz. Mieczysław Komor „Wiklina” pełniący funkcję łącznika z zadaniem obsługi prądnicy zasilającej radiostację.
W dniu 5 kwietnia 1944 roku nadawano meldunki z gajówki w Udrzynie (ośrodek AK Poręba „Poraj”). Trwało to długo ze względu na szybkość przesyłu zakodowanych meldunków w tempie 60-70 znaków w systemie morsa na minutę. Niemcy, dysponujący nowoczesnym na ówczesne czasy sprzętem do namierzania pracujących radiostacji, mieli dużo czasu na dokładne zlokalizowanie radiostacji. Na miejsce akcji, wg opisu zawartego w książce „Od Andrzejewa do Pecynki”, Niemcy skierowali trzy samochody specjalnej kompanii Wehrmachtu. Grupa osłony radiostacji zlekceważyła zagrożenie i nie wystawiła czujki, pomimo trzykrotnych uwag „Fali” o potrzebie patrolowania okolicy. Niemcy o zmierzchu otoczyli gajówkę, w której nie mający poczucia zagrożenia radiotelegrafiści utrzymywali łączność radiową z Londynem. Do pomieszczenia sąsiadującego z przedsionkiem gajówki, w którym zainstalowana była radiostacja, wtargnęło kilku żołnierzy niemieckich z bronią wymierzoną w radiotelegrafistów. Plut. „Leszko” zerwał z uszu słuchawki i rzucił się w kierunku drzwi do sąsiedniego pokoju, w którym przebywała obstawa radiostacji. Ze strony niemieckiej padły strzały i „Leszko” ciężko ranny runął przed progiem pokoju do którego zmierzał. Mat. „Fala”, w chwili gdy zwrócił się w kierunku odłożonych na boku stenów i granatów został postrzelony w głowę i upadł na podłogę. Obsługujący prądnicę radiostacji Mieczysław Komor „Wiklina” stał się pierwszą śmiertelną ofiarą niemieckiego ataku. Dopiero w tym momencie do akcji wkroczyli czterej pozostali żołnierze osłony z sąsiedniego pokoju. Na podwórku wybuchnął granat. To najprawdopodobniej uchroniło rannego „Falę” przed dobiciem. Niemcy z pomieszczenia w gajówce wybiegli na podwórko. W walce w obronie radiostacji zginął strz. Ireneusz Małaszek „Jeżyk”. Ranni Bonifacy Sępkowski „Promil” i Zbigniew Jarosiński „Puszczyk” prowadząc ostrzał przedarli się do otaczającego gajówkę lasu. Pojmania przez Niemców uniknął także Wincenty Puścian „Wierzba”. W trakcie tego starcia osłony radiostacji z Niemcami ciężko ranny w głowę mat. „Fala” odzyskał przytomność. Jedyną myślą było: „byle nie dać wziąć się żywcem”. Schwycił stena i granaty, które były na wyposażeniu radiotelegrafistów. Ze stołu ściągnął książkę kodów. Wybiegając na podwórko rzucił granat, którego wybuch spowodował zamieszanie wśród niemieckich żołnierzy. Kilka serii ze stena przydusiło Niemców do ziemi. Mat „Fala” wykorzystał moment paniki i przedarł się do sąsiadującego z gajówką lasu. Był świeży opad śniegu. Obficie krwawiąc zmierzał w kierunku Bojan. Na szczęście Niemcy, czujący respekt przed leśnymi żołnierzami nie mieli odwagi wyruszyć natychmiast w nocny pościg za „Falą”.
Bronisław Frankowski „Fala” odznaczony został przez rząd w Londynie Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari, za waleczność okazaną w obronie radiostacji AK. W walce w obronie radiostacji polegli: strz. Ireneusz Małaszek „Jeżyk” i strz. Mieczysław Kumor „Wiklina” pełniący funkcję łącznika oraz plut. Jan Janicki „Leszko”, którego Niemcy wywieźli z gajówki. Wg przypisu w artykule Stanisława Grzybowskiego „Nakrycie radiostacji” opublikowanym w tygodniku „Ład” „Leszko” przeżył wydarzenia związane z niemieckim atakiem na radiostację. Zginął w niemieckim obozie. W czasie walki w obronie radiostacji ranni zostali: dowódca osłony Bonifacy Sępkowski „Promil” i Zbigniew Jarosiński „Puszczyk”, którym pomimo ran udało się wyrwać z okrążenia.
